Mimo, ze historia rozwoju pedagogiki specjalnej liczy blisko 300 lat, szczegolne zainteresowanie naukowcow jej problemami zaczyna sie dopiero w latach 90-tych dwudziestego wieku, co tlumaczy sie specyfika okresu przejsciowego rozbudowy panstwowosci ukrainskiej i koniecznoscia realizacji spolecznego zamowienia spoleczenstwa. Nieprzypadkowo ten okres utozsamia sie z "trzecia fala", co wedlug charakteru i jej skutkow przypomina lata wojny domowej i drugiej wojny swiatowej, ktorego nieodlacznym kryterium jest krytyczne obnizenie poziomu zycia ludnosci, pogorszenie stanu psychosomatycznego zdrowia dzieci i doroslych, zanik ogolnoludzkich i narodowych duchowo-moralnych wartosci, poszerzenie takich spolecznych przejawow jak sieroctwo, bezdomnosc, prostytucja, narkomania, alkoholizm, przestepczosc wsrod dorastajacego pokolenia. Rozewrzec rate Janusza Корчака do rozwoju rehabilitacyjnej pedagogiki jak samodzielnej dziedziny pedagogicznej nauki. Osobowosc tego niewatpliwie utalentowanego i zachwyconego zagadnieniem wychowania dzialacza niejednokrotnie przyciagala uwage wspolczesnych zagranicznych (N. Zadornowa, L. Klarina, M. Kondakow, G. Rizz, W. Smirnowa, M. Szabajewa, A. Szarow) i rodzimych badaczy (M. Bybluk, N. Kaleniczenko, A. Kosteckij, B. Czajkowskij, A. Czerniawska). W odrebnych pracach znajdujemy probe porownania majestatu idei Janusza Korczaka z pogladami D. Diuji (D. Berding) i W.O. Suchomlinskiego (R. Waljejewa, S. Denysyuk, W. Pluznyk). I to takze jest uzasadnione bez wzgledu na konsekwencje dzialalnosci znanych pedagogow przeszlosci, przeciez cala plejada pedagogow XVIII - XIX wieku ksztaltowala sie pod wplywem swiatopogladu J.A. Komenskiego i utworow J.J. Russo; na poddaszu Domu Sierot zaczytywal sie w "Poemacie pedagogicznym" A.S. Makarenki "stary lekarz" z Warszawy, a jego praca "Jak kochac dziecko" inspirowala do pracy dyrektora Pawlywskiej szkoly W.O. Suchomlinskiego. Niewatpliwie pojecia "pedagogiki specjalnej" w ujeciu odrebnej dziedziny nauki przyrodniczej, ktora przewiduje kompleksowe podejscie do pokonania odchylen w rozwoju, zachowaniu i komunikacji dzieci, ktore wynikly wskutek tymczasowo zaburzonych lub utraconych zdolnosci, Janusz Korczak nie wykorzystuje. Co wiecej, nawet nie oferuje zadnej konkretnej praktycznej rekomendacji dotyczacej usuniecia ustalonych wad: przeciez kazde dziecko jest niepowtarzalna jednostka i jej wady sa rowniez indywidualne. On tylko hojnie dzieli sie nabytym doswiadczeniem wychowawczym, pozostawiajac potomkom prawo wyboru najbardziej odpowiedniego sposobu dzialania. Mimo to, w oparciu o niemal osmioletnie doswiadczenie praktyki pediatrycznej i mistrzowskie wladanie srodkami etiologicznego, patogenetycznego i symptomatycznego leczenia, "stary lekarz" probuje pojac przyczyny pojawienia sie odchylen w ksztaltowaniu osobowosci dziecka na jego roznych etapach wiekowych, wyjasnic mechanizm rozwoju i poddac analizie zwiazek zewnetrznych przejawow tych odchylen z niedociagnieciami wychowania rodzinnego, ujemnym wplywem socjum i dydaktogennymi czynnikami nauki szkolnej.

  Якщо, ви не знайшли інформацію про автора(ів) публікації, маєте бажання виправити або відобразити більш докладну інформацію про науковців України запрошуємо заповнити "Анкету науковця"